لغتنامه دهخدا
عبدالرحمان . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن بشربن الصارم معروف به الغافقی ، مکنی به ابوسعید. اصل او از غافق (از قبائل یمن ) است وی به نزد سلیمان بن عبدالملک اموی رفت و به موسی بن نصیرو فرزند او عبدالعزیز پیوست و ریاست شاطی ٔ شرقی اندلس یافت و چون سمح بن مالک به سال <span