شاعبانلغتنامه دهخداشاعبان . [ ع ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ شاعب . هر دو دوش . (منتهی الارب ). رجوع به شاعب شود.
شعبانلغتنامه دهخداشعبان . [ ش َ ] (اِخ ) ابن اسحاق اسراییلی ، معروف به ابن حافی متطبب . او راست : رساله ای در دخان (تنباکو) و آن را از اسپانیایی (تألیف موروس ) به عربی ترجمه کرده است . (یادداشت مؤلف ).