لغتنامه دهخدا
شوه . [ ش َوْه ْ ] (ع مص )زشت شدن روی کسی . (منتهی الارب ). زشت شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (المصادر زوزنی ) (دهار). زشت روی شدن . (ازاقرب الموارد). شوهة. (منتهی الارب ). || ترسانیدن کسی را: شاه فلاناً. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || چشم بد رسانیدن کسی را و حسد بردن : شا