لغتنامه دهخدا
طلائی . [ طَ ] (ص نسبی ) برنگ طلا. زرد براق . صاحب آنندراج گوید: طلائی ؛ رنگ زرد و نسبت آن با عشاق شایع است و هندیان به معشوق نسبت دهند و عجب آنکه محسن تأثیر که به هند نیامده رنگ معشوق را طلائی بسته و این غریب است : آن رنگ طلائی خط مشکین خواهد