چارکنلغتنامه دهخداچارکن . [ ک ِ ] (ص مرکب ) چرکین . شوخگین : هم از اینسان بعید خواهی رفت شوخگن جبه چارکن دستار.مسعودسعد.
ارکنلغتنامه دهخداارکن . [ اَ ک َ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی ازرکین . استواررای تر. آهسته تر. آرمیده تر. باوقارتر.
قطبلغتنامه دهخداقطب . [ ق ُ ] (ع اِ)تیزی پیکان . (لسان العرب ). || مهتر و سردار قوم که مدار کار بر وی باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). سپهسالار. (منتهی الارب ). صاحب الجیش . (اقرب الموارد). || ستونه ٔ آهنی آسیا. (منتهی الارب ). آهنی است که بر گرد آن سنگ بالا گردد. گویند: دارت الرحی علی ق
عرقچینفرهنگ فارسی معین( ~ .) [ ع - فا. ] (اِ.) نوعی کلاه ساده از پارچة نازک که در زیر کلاه یا عمامه بر سر گذارند.
عرقچینگویش کرمانشاهکلهری: araq čen گورانی: âraq čen سنجابی: araq čen کولیایی: araq čen زنگنهای: araq čen جلالوندی: araq čen زولهای: araq čen کاکاوندی: araq čen هوزمانوندی: araq čen
عرقچینفرهنگ فارسی معین( ~ .) [ ع - فا. ] (اِ.) نوعی کلاه ساده از پارچة نازک که در زیر کلاه یا عمامه بر سر گذارند.
عرقچینگویش کرمانشاهکلهری: araq čen گورانی: âraq čen سنجابی: araq čen کولیایی: araq čen زنگنهای: araq čen جلالوندی: araq čen زولهای: araq čen کاکاوندی: araq čen هوزمانوندی: araq čen