لغتنامه دهخدا
اضابیر. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ اِضبارة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): عنده اضابیر من صحف و من سهام . (اقرب الموارد). ج ِ اَضابرة و اِضابرة، پشتواره ٔ کتاب و کاغذ و جز آن . (آنندراج ). و این درست نیست . اضابیر چنانکه صاحب اقرب الموارد نوشته و در منتهی الارب و تاج العروس آمده جمع ا