لغتنامه دهخدا
علوی زبیدی . [ ع َ ل َی ِ زَ ] (اِخ ) عبدالرحمان بن محمدبن محمدبن یوسف بن عمربن علی بن ابی بکر علوی زبیدی یمانی حنفی ، ملقب به وجیه الدین . وی فقیه و ادیب بود و در نظم و نثر نیز دست داشت . در خدمات سلطانی ترقی کرد و زمانی نیز در عدن بازداشت شد و پس از رهایی ، مدرسه ای در زبید