چغتهلغتنامه دهخداچغته . [ چ َ غ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چوکَدَه . کفشی که طالشی ها برای رفتن در برف بر پای کنند. و رجوع به چوکده شود.
غیطةلغتنامه دهخداغیطة. [ غ َ طَ ] (ع اِ) قسمی آلت موسیقی شبیه قره نی . ج ، غَیطات . (دزی ج 2 ص 235).
غثةلغتنامه دهخداغثة. [ غ ُث ْ ث َ ] (ع اِ) قوت روزگذار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). البلغة من العیش . (اقرب الموارد).
غثةلغتنامه دهخداغثة. [غ َث ْ ث َ ] (ع ص ) مؤنث غث . (منتهی الارب ). || برهه ای از بهار که چارپا بدان رسد. یقال : اغتثت الخیل و اغتفت ؛ اذا اصابت شیئاً من الربیع. (معجم البلدان ). || گوسفند لاغر. (اقرب الموارد).
چغتهلغتنامه دهخداچغته . [ چ َ غ َ ت َ / ت ِ ] (اِ) چوکَدَه . کفشی که طالشی ها برای رفتن در برف بر پای کنند. و رجوع به چوکده شود.
فروغتهلغتنامه دهخدافروغته . [ ف ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) فروخته . بیعکرده . (برهان ). تبدیل «خ » به «غ » معمول است ، اما این استعمال در جایی دیده نشد. (حاشیه ٔ برهان چ معین ). || افروخته و درخشان و فروزان . (برهان ). رجوع به فروخته شود.
چغتهفرهنگ فارسی معین(چُ تَ یا تِ) (اِ.) آلتی است که بعضی مردم گیلان و طالش ، هنگامی که برف زیاد بر زمین نشسته به پای خود بندند تا در برف فرو نروند، قسمی راکت برف .