لغتنامه دهخدا
غربتی لاهوری . [ غ ُ ب َ ی ِ ] (اِخ ) نام شریفش ابوالمعالی ، از نواحی شهر مذکور (لاهور) بود و در آنجا به ذوق و حال شهرت داشت و عاشقی دردمند و سالکی پایه بلندبود این دو بیت ازوست :آنچه ما زآن جان و جانان دیده و دانسته ایم بهر گفتن نیست بهر دیدن و دانستن است .مقیم ک