فارسی زبانلغتنامه دهخدافارسی زبان . [ زَ ] (ص مرکب ) آنکه فارسی تکلم کند. رجوع به فارسی و فارسی خوان شود.
فارسیلغتنامه دهخدافارسی . (اِ) در اصطلاح بنایان ، مقسمی . (از یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به مُقَسَّمی شود.- فارسی بریدن ؛ مقابل راسته بریدن . بریدن آهن و تیر است بطوری که مقطع عمود بر طول آن نباشد. مورب بریدن .
فارسی زبانلغتنامه دهخدافارسی زبان . [ زَ ] (ص مرکب ) آنکه فارسی تکلم کند. رجوع به فارسی و فارسی خوان شود.
شاه اولیاءلغتنامه دهخداشاه اولیاء. [ هَِ اَ ] (اِخ ) لقبی است که شیعیان فارسی زبان به امیرالمؤمنین علی علیه السلام دهند. (یادداشت مؤلف ).
شاه ولایتلغتنامه دهخداشاه ولایت . [ هَِ وِ ی َ ] (اِخ ) لقبی است که شیعیان فارسی زبان به علی بن ابی طالب علیه السلام دهند.