فصاةلغتنامه دهخدافصاة. [ ف َ ] (ع اِ) یکی از فَصی ̍ که به معنی دانه ٔ مویز است . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
فصائحلغتنامه دهخدافصائح . [ ف َ ءِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فصیحة.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فصیحة شود.
فصاحلغتنامه دهخدافصاح . [ ف ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فصیح و فصیحة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فصیح و فصیحة شود.
فصیلغتنامه دهخدافصی . [ ف َ صا ](ع اِ) دانه ٔ مویز. (منتهی الارب ). حب الزبیب . واحد آن فصاة است . (از اقرب الموارد). رجوع به فصاة شود.