لغتنامه دهخدا
کاپادس . [ دُ ] (اِخ ) کاپادوس . قبادوقیا. قبادوقیه . کاپادوکیه . از ساتراپهای (خشثرپاون ) ده گانه ٔ آسیای صغیر که از شمال به بحر اسود و از مغرب به پالافلاگنی و از مشرق به ارمنستان محدود و شامل ناحیه ٔ واقعه بین هالیس و فرات بوده ، مسقطالرأس استرابن جغرافیادان معروف این ایال