پیکرآرایلغتنامه دهخداپیکرآرای . [ پ َ / پ ِ ک َ ] (نف مرکب ) آراینده ٔ پیکر. || مجسمه ساز. بت تراش . بتگر.
پیکرآراییلغتنامه دهخداپیکرآرایی . [ پ َ / پ ِ ک َ ] (حامص مرکب ) عمل پیکرآرای . بت تراشی . بتگری . مجسمه سازی .
کرارالغتنامه دهخداکرارا. [ ک ُ ] (اِ) چوب زیرین در. چوب آستانه ٔ در. کرار. || زمینی که برای زراعت آماده ساخته و اطراف آن را بلند کرده باشند. (ناظم الاطباء). کُرار. رجوع به کُرار شود.
قروریلغتنامه دهخداقروری . [ ق َ ] (اِخ ) موضعی است میان حاجر و نقره . (منتهی الارب ). رجوع به قَروری ̍ شود.