لغتنامه دهخدا
غربلة. [ غ َ ب َ ل َ ] (ع مص ) بیختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به ماشوی بکردن . (مصادر زوزنی ). به غربال بیختن . غربال کردن . غربال زدن . بوجاری کردن . الک کردن . و منه المثل : من غربل الناس ؛ نخلوه . (اقرب الموارد).- غربله ٔ شهر ؛ کشف حال مردم