لغتنامه دهخدا
ذوالمعنیین .[ ذُل ْ م َ نی ی َ ] (ع ص مرکب ) عبارت است از این که از لفظ دو معنی یا بیشتر اراده شود در استعمال واحد.چنانکه در آیه ٔ شریفه ٔ «فکاتبوهم اِن علمتم فیهم خیراً» لفظ خیر استعمال شده و در مال و هم در ایمان . و چنانکه در ابیات سعدی :طلب کرده خوبان چین و چگل چو