لغتنامه دهخدا
مبتلة. [ م ُ ب َت ْ ت َ ل َ ] (ع ص ) امراءة مبتلة، زن جمیله ، گویا که جامه ٔ حسن بر بدنش بریده اند.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). این صفت برای مرد به کار نمی رود و این مبنی بر سماع است . (از اقرب الموارد). || زن تمام خلقت میانه جسامت . (منتهی الارب ) (ازناظم