مبدالغتنامه دهخدامبدا. [ م َ ] (ع اِ) آغاز. مبداء. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون آخرعمر این جهان آمدامروز ببایدش یکی مبدا. ناصرخسرو (دیوان ص 19).گفتم چه چیز جنبش مبدای هردوان گفتا که هست آر
مبداءلغتنامه دهخدامبداء. [ م َ دَءْ ] (ع اِ) صیغه ٔ اسم ظرف از ثلاثی مجرد بمعنی محل آغاز کردن و جای آشکار شدن . (غیاث ) (آنندراج ) . و بر آنچه مبداء حرکت است نیز مبداء گفته اند. (فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ). جای شروع . مقابل مقصد : حرکتی که بواسطه ٔ آن از مبداء به م
مبدأفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نظم ه، آبشخور، خاستگاه، محل پیدایش، منشأ، کانون، مهد، آغازگاه، اسطقس اصل، اصل و نسب، تبار، شجره نامه، منبع جوانه، رویش بذر، دانه، تخم، گهواره، آشیانه
تفکیک در مبدأsource separation, separation at sourceواژههای مصوب فرهنگستانجداسازی پسماندهای مختلف در مبدأ تولید برای تسهیل عملیات بازیافت
جانشین مبدأdeparture alternateواژههای مصوب فرهنگستانفرودگاه جانشین برخاستی که در طرح پرواز تعیین شده است
مبدأفرهنگ فارسی طیفیمقوله: نظم ه، آبشخور، خاستگاه، محل پیدایش، منشأ، کانون، مهد، آغازگاه، اسطقس اصل، اصل و نسب، تبار، شجره نامه، منبع جوانه، رویش بذر، دانه، تخم، گهواره، آشیانه
فزونی قیمت مبدأsupplement for place of departureواژههای مصوب فرهنگستانزیاد بودن قیمت پایۀ سفر با توجه به تغییر در مبدأ حرکت مسافر