متحصن شدن

مترادف

بست نشستن، پناه گرفتن، پناهجویی کردن، پناهجستن، پناه بردن، تحصن کردن

جست‌وجوی دقیق

متحصن شدن

فرهنگ مترادف و متضاد

بست نشستن، پناه گرفتن، پناهجویی کردن، پناهجستن، پناه بردن، تحصن کردن

جست‌وجوی هم‌آوا

متحصن

لغت‌نامه دهخدا

متحصن . [ م ُ ت َ ح َص ْ ص ِ ] (ع ص ) حصارنشیننده و قلعه نشین . (آنندراج ) (غیاث ). کسی که در قلعه و جای استوار رود و در آنجا پناه گیرد. پناه گیرنده . (ناظم الاطباء). بست نشین . ج ، متحصنین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پناه گرفته در قلعه و جای سخت و یا در جای مقدس و بست نشی

متعسن

لغت‌نامه دهخدا

متعسن . [ م ُ ت َ ع َس ْ س ِ ] (ع ص ) آن که به پدر خود مانا باشد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مانا به پدر خود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعسن شود.

متحصن

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که برای اعتراض یا در امان ماندن به جایی پناه برده است.۲. [قدیمی] کسی که در پناه کسی در‌آمده است.

متحصن

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ حَ صِّ) [ ع . ] (اِفا.) بست نشین ، اعتصاب کننده .

متحصن

فرهنگ مترادف و متضاد

بستنشین، پناهجو، پناهنده

جست‌وجوی متن

بستنشین

فرهنگ مترادف و متضاد

اعتصابی، متحصن، بستی، بستچی

پناهنده

فرهنگ مترادف و متضاد

پناهجو، زنهاری، زینهاری، متحصن، ملتجی

بست نشستن

فرهنگ مترادف و متضاد

تحصنجستن، تحصن کردن، متحصن شدن، پناه گرفتن ≠ بست شکستن

بست نشستن

فرهنگ فارسی معین

(بَ. نِ شَ یا ش ِ تَ) (مص ل .) متحصن شدن .

مَّلْجَأٍ

فرهنگ واژگان قرآن

پناهگاه (کلمه ملجا به معناي آن نقطهاي است که آدمي بدان پناهنده و متحصن ميشود )

جست‌وجوی هم‌آغاز

متحصن

لغت‌نامه دهخدا

متحصن . [ م ُ ت َ ح َص ْ ص ِ ] (ع ص ) حصارنشیننده و قلعه نشین . (آنندراج ) (غیاث ). کسی که در قلعه و جای استوار رود و در آنجا پناه گیرد. پناه گیرنده . (ناظم الاطباء). بست نشین . ج ، متحصنین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پناه گرفته در قلعه و جای سخت و یا در جای مقدس و بست نشی

متحصن

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که برای اعتراض یا در امان ماندن به جایی پناه برده است.۲. [قدیمی] کسی که در پناه کسی در‌آمده است.

متحصن

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ حَ صِّ) [ ع . ] (اِفا.) بست نشین ، اعتصاب کننده .

متحصن

فرهنگ مترادف و متضاد

بستنشین، پناهجو، پناهنده

جست‌وجوی هم‌قافیه

متحصن

لغت‌نامه دهخدا

متحصن . [ م ُ ت َ ح َص ْ ص ِ ] (ع ص ) حصارنشیننده و قلعه نشین . (آنندراج ) (غیاث ). کسی که در قلعه و جای استوار رود و در آنجا پناه گیرد. پناه گیرنده . (ناظم الاطباء). بست نشین . ج ، متحصنین . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پناه گرفته در قلعه و جای سخت و یا در جای مقدس و بست نشی

متحصن

فرهنگ فارسی عمید

۱. کسی که برای اعتراض یا در امان ماندن به جایی پناه برده است.۲. [قدیمی] کسی که در پناه کسی در‌آمده است.

متحصن

فرهنگ فارسی معین

(مُ تَ حَ صِّ) [ ع . ] (اِفا.) بست نشین ، اعتصاب کننده .

متحصن

فرهنگ مترادف و متضاد

بستنشین، پناهجو، پناهنده

ترجمه مقاله