لغتنامه دهخدا
متلقف . [ م ُ ت َ ل َق ْق ِ ] (ع ص ) فروخورنده ٔ طعام . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بعیر متلقف ؛ شتر که دو سپل دست را بجانب چپ مایل دارد در رفتار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (ازتاج العروس ).
