محبوبیلغتنامه دهخدامحبوبی . [ م َ ] (اِخ ) عبیداﷲبن مسعودبن محبوب المحبوبی معروف به تاج الشریعة. از علمای قرن هشتم هجری . او راست : شرح المواضعالمغلقة من وقایةالروایة از ابن صدرالشریعة. (از المعجم المطبوعات ج 2 ستون 1620).
محبوبیتلغتنامه دهخدامحبوبیت . [ م َ بی ی َ ] (ع مصدر جعلی ، اِ مص ) (از: محبوب + ئیت مصدری ) محبوب بودن . مورد مهر و دوستی بودن . معشوق بودن .
گونة نمادflagship speciesواژههای مصوب فرهنگستانگونة درخطرِ بااهمیت و شناختهشده و محبوبی که به حفاظت آن توجه خاص میشود
سرنادفرهنگ فارسی معین(س رِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی ترانه و آواز عاشقانه که هنگام شب در بیرون خانة محبوبی جهت اظهار عشق و علاقة قلبی خوانده شود.
ابن مسعودلغتنامه دهخداابن مسعود. [ اِ ن ُ م َ ] (اِخ ) عبیداﷲبن مسعود صدرالشریعة محبوبی . از مردم بخارا و یکی از حکمای آنجا. وفات او به سال 747 هَ .ق . بوده است . او راست : کتاب تعدیل العلوم فی الفلسفة و الطبیعیات .
محبوبیتلغتنامه دهخدامحبوبیت . [ م َ بی ی َ ] (ع مصدر جعلی ، اِ مص ) (از: محبوب + ئیت مصدری ) محبوب بودن . مورد مهر و دوستی بودن . معشوق بودن .