مداعقلغتنامه دهخدامداعق . [ م َ ع ِ ] (ع اِ) جای گرد آمدن آب رود. (از منتهی الارب ): مداعق الوادی ؛ مدافعه . (متن اللغة) (اقرب الموارد).
مداعکلغتنامه دهخدامداعک . [ م ُ ع ِ ] (ع ص ) خصم مداعک ؛ دشمنی سخت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شدید الخصومة. (متن اللغة). مِدعَک . (متن اللغة) (اقرب الموارد).
مداعیقلغتنامه دهخدامداعیق . [ م َ ] (ع ص ) خیل مداعیق ؛ پیشتازان غارت و چپاول که مردم را فروکوبند و لگدکوب کنند. (از متن اللغة). که مردم را فروکوبند در جنگ و غارات . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مضاحکلغتنامه دهخدامضاحک . [ م َ ح ِ ] (ع اِ) ج ِ مضحکة. (یادداشت مؤلف ). سخنان خنده آور. لطیفه ها و بذله ها : چنان باید محاکی باشی و بسیار حکایت های مضاحک و سخن مسکته و نوادرهای بدیع یاد داری . (قابوسنامه چ بنگاه ترجمه و نشر کتاب ص 204
مدحقلغتنامه دهخدامدحق . [ م ُ ح ِ ] (ع ص ) راننده . دورگرداننده . (آنندراج ). طردکننده . دورکننده . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).