۱. جانوری از خانوادۀ ماکیان که برای استفاده از گوشت یا تخمش پرورش مییابد؛ مرغ خانگی.
۲. پرنده.
〈 مرغ استخوانخوار:
۱. عقاب شکاری.
۲. هما.
〈 مرغ انجیرخوار: (زیستشناسی) پرندهای از راستۀ گنجشکان که انگور و انجیر میخورد، گوشت لذیذی دارد، و آن را شکار میکنند.
〈 مرغ بارانی: (زیستشناسی) پرندهای ساحلی شبیه مرغابی با گردن و منقار کوتاه و بالهای نوکتیز بلند.
〈 مرغ بهشتی: (زیستشناسی) پرندهای خوشخوان به اندازۀ کبوتر، از راستۀ سبکبالان که دارای پرهای صورتیرنگ است. نر آن در پهلوهایش پرهای دراز خوشرنگی دارد. بیشتر آن را به خاطر پرهای زیبایش شکار میکنند.
〈 مرغ بهمن: (زیستشناسی) = جغد
〈 مرغ بیوقت: [قدیمی، مجاز]
۱. خروسی که بیوقت بخواند؛ خروس بیهنگام
۲. [مجاز] کسی که در زمان نامناسب کاری را انجام دهد: ◻︎ مرغ بیوقتی سرت باید برید / عذر احمق را نمیشاید شنید (مولوی: ۸۲).
〈 مرغ توفان (طوفان): (زیستشناسی) پرندهای دریایی با بالهای بلند و پرهای تیرهرنگ که در جزیرهها زندگی میکند.
〈 مرغ چمن: (زیستشناسی) [قدیمی] = بلبل
〈 مرغ حق: (زیستشناسی) = جغد
〈 مرغ خانگی: (زیستشناسی) = ماکیان
〈 مرغ خوشخوان: (زیستشناسی) [قدیمی] = بلبل
〈 مرغ سحر: (زیستشناسی) [قدیمی] = بلبل
〈 مرغ سقا: (زیستشناسی) پرندهای آبزی و ماهیخوار با نوک دراز و پرهای سفید که قدش تا یک متر میرسد. در زیر گردن کیسهای دارد که میتواند چند لیتر آب در آن جا بدهد و حمل کند. گاهی نیز ماهیهایی را که شکار میکند در آن کیسه ذخیره میکند؛ مادۀ آن ۴ یا ۵ تخم میگذارد.
〈 مرغ سلیمان: [قدیمی، مجاز] = هدهد
〈 مرغ شاخدار: (زیستشناسی) نوعی مرغ خانگی با گوشتی لذیذ.
〈 مرغ شبآویز (شباویز): (زیستشناسی) [قدیمی] = جغد
〈 مرغ عشق: (زیستشناسی) پرندهای به اندازۀ گنجشک، با منقار خمیده و پرهای سبز، زرد، یا خاکستری که همیشه با جفت خود زندگی میکند.
〈 مرغ عیسی: [قدیمی] = خفاش
〈 مرغ مگس: (زیستشناسی) پرندهای کوچک با منقار باریک و بلند که از حشرات تغذیه میکند.
۱. چراگاه، مرغزار، مرتع
۲. سبزهزار، علفزار، گیاهزار
۳. چمن، علف
۴. آبدهن