مرکللغتنامه دهخدامرکل . [ م َ ک َ ] (ع اِ) راه . (منتهی الارب ). طریق . (اقرب الموارد). || پهلوی ستور که بر وی لگدرسد در راندن و تاختن . (دو تا را مرکلان ، و جمع را مَراکل گویند). (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرقللغتنامه دهخدامرقل . [ م ُ ق ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ارقال . رجوع به ارقال شود. || ناقة مرقل ؛ شتر ماده ٔ شتاب رو. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مرقلة. مرقال . ج ، مَراقل . (از اقرب الموارد).
مرقاللغتنامه دهخدامرقال . [ م ِ ] (ع ص ) ناقة مرقال ؛ شتر ماده ٔ شتاب رو.(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اشتر زودرو. مُرقِل . مُرقلة. ج ، مَراقیل . (اقرب الموارد) : مرقال من آن باده زده کشتی بر آب پوینده تر از کشتی بر آب به رفتار.منوچهری
مرکلانلغتنامه دهخدامرکلان . [ م َ ک َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ مرکل . دو پهلوی ستور. (از اقرب الموارد). رجوع به مرکل شود.
مرکلةلغتنامه دهخدامرکلة. [ م ُ رَک ْ ک َ ل َ ] (ع ص ) مؤنث مرکل که نعت مفعولی است از مصدر ترکیل . || أرض مرکلة؛ زمین کوفته به سمهای اسبان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
مرکلانلغتنامه دهخدامرکلان . [ م َ ک َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ مرکل . دو پهلوی ستور. (از اقرب الموارد). رجوع به مرکل شود.
مرکلةلغتنامه دهخدامرکلة. [ م ُ رَک ْ ک َ ل َ ] (ع ص ) مؤنث مرکل که نعت مفعولی است از مصدر ترکیل . || أرض مرکلة؛ زمین کوفته به سمهای اسبان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).