لغتنامه دهخدا
مشذب .[ م ُ ش َذْ ذَ ] (ع ص ) مرد نیک درازبالا و نیکوخوی . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و فی نعته صلی اﷲ علیه و آله «اقصر من المشذب ». (ناظم الاطباء). || درخت خشاوه کرده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || آراسته و پیراسته :</spa