لغتنامه دهخدا
خالد. [ ل ِ ] (اِخ ) ابن معمربن سلیمان بن الحارث بن شجاع بن الحارث بن سدوس السدوسی . وی را ادراک زمان نبی دست داد. ابواحمد عسکری میگوید: در زمان عمر وی رئیس طایفه ٔ بکربن وائل بود. در کتاب «البیان »جاحظ آرد: چون مجراةبن ثور شهادت یافت ریاست بکر راعمر در این عهد به او داد و عث