ترجمه مقاله

معلق کردن

۱. آویختن، آویزان کردن
۲. برکنار کردن، معزول کردن
۳. تعلیق
۴. به حال تعلیق درآوردن، معطل گذاشتن، معوق گذاشتن

معلق کردن

لغت‌نامه دهخدا

معلق کردن . [ م ُ ع َل ْ ل َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آویختن . آویزان کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || منوط کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). وابسته کردن کاری رابه چیزی یا عملی . و رجوع به معلق شود. || عضوی از اعضای ادارات دولتی را موقتاً از خدمت برکنار کردن تا پس از رسیدگ

محلق

لغت‌نامه دهخدا

محلق .[ م ُ ح َل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب عبدالعزی بن خیثم بن شداد وبدین جهت وی را بدین لقب خوانند که اسبش گونه ٔ او را به دندان گرفت و جای آن چون حلقه ای برگونه اش جای گرفت و دیگر آنکه تیری به او اصابت کرد و او را با حلقه داغ کردند. (از منتهی الارب ). و رجوع به عقدالفریدج <span cl

ترجمه مقاله