مفاعلةلغتنامه دهخدامفاعلة. [ م ُ ع َ ل َ ] (ع مص ) در تداول فارسی زبانان مفاعله به کسر «ع »، یکی از بابهای ثلاثی مزید در صرف عربی است و معنی مفاعله این است که یکی با دیگری آن کند که او با وی کرده است .
مِحَالِفرهنگ واژگان قرآنبه کاربردن نقشه وتدبیری که طی آن ضعف طرف مقابل آشکار شود(مصدر باب مفاعله از ماحل - يماحل )
يُحَافِظُونَفرهنگ واژگان قرآنمحافظت دارند - محافظت مي کنند (با توجه به معاني باب مفاعله محافظت، حفظ کردني همه جانبه و با ياري گرفتن و همکاري با ديگران است)
فخارلغتنامه دهخدافخار. [ ف ِ ] (ع مص ) نبرد کردن و برابری نمودن در فخر. (منتهی الارب ). مصدر دوم باب مفاعله است ، چون قیاس و مقایسه . رجوع به مفاخره شود.
فواصلغتنامه دهخدافواص . [ ف ِ ] (ع مص )بیان کردن سخن . (آنندراج ). مفاوصة. مصدر دوم باب مفاعله از این ریشه در مآخذ معروف لغت عرب یافت نشد.
غلاطلغتنامه دهخداغلاط. [ غ ِ ] (ع مص )به معنی مغالطه است . (منتهی الارب ). مصدر دوم باب مفاعله به معنی به غلط انداختن و یکدیگر را غلط دادن . (از اقرب الموارد) (آنندراج ). رجوع به مغالطه شود.