لغتنامه دهخدا
مکنات . [ م َ ک ِ / م َ ] (ع اِ) ج ِ مکنة. (منتهی الارب ). ج ِ مکنة. و قولهم : الناس علی مکناتهم ؛ ای علی استقامتهم . (ناظم الاطباء). || بیضه ها و مفرد آن مکنة است و در حدیث است : «اقروا الطیر علی مکناتها» زمخشری گوید: از سوسمار برای پرندگان