مقولهلغتنامه دهخدامقوله . [ م َ ل َ / ل ِ ] (از ع ، اِ) سخن گفته شده . (ناظم الاطباء). گفته . گفتار. ج ، مقولات . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || درباب ؛ از هر مقوله ای ؛ از هر دری . از هر بابی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).- از مقوله ٔ چی
مقولةلغتنامه دهخدامقولة. [ م ُ ق َوْ وَ ل َ ](ع ص ) کلمة مقولة؛ سخن باربار گفته شده . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
مقولهگردانclass-changingواژههای مصوب فرهنگستانویژگی فرایندی صرفی که مقولۀ دستوری واژۀ پایه را تغییر میدهد
مقولهنگهدارclass-maintainingواژههای مصوب فرهنگستانویژگی فرایندی صرفی که مقولۀ دستوری واژۀ پایه را تغییر نمیدهد
تکواژ اشتقاقیderivational morphemeواژههای مصوب فرهنگستانتکواژی که با افزوده شدن به یک سازه غالباً مقولۀ دستوری آن را تغییر میدهد و واژۀ جدیدی میسازد
تکواژ تصریفیinflectional morphemeواژههای مصوب فرهنگستانتکواژی که با پیوستن به یک سازه مفاهیمی مانند جمع و زمان و نمود را به آن میافزاید بیآنکه مقولۀ دستوری سازه را تغییر نمیدهد
هسته 2head 3واژههای مصوب فرهنگستان1. در نحو، عنصر بنیادی گروه که مقولۀ دستوری گروه را تعیین میکند 2. در صرف، در واژههای مرکب درونمرکز، آن واژهای که کل واژۀ مرکب در شمول معنایی آن قرار میگیرد