مهوینیلغتنامه دهخدامهوینی . [ م َهَْ ] (اِخ ) نام تیره ای از نوئی قسمت چهارم چهار بنیچه ٔ جاکی از ایلات کوه کیلویه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 89).
محانیلغتنامه دهخدامحانی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مَحنیَة. (منتهی الارب ذیل ح ن و). || ج ِ مَحنُوَة. || ج ِ مَحناة. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به محنیه و محنوة و محناة شود.
معانیلغتنامه دهخدامعانی . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ معنی . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). معنی ها. مفهومها. منظورها. مدلولها. مضمونها : همه یاوه همه خام و همه سست معانی با حکایت تا پساوند. لبیبی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).حدیث او معان
معانیفرهنگ فارسی عمید۱. = معنی۲. (ادبی) علمی که دربارۀ تاثیرات کلام و زیباییهای آن بحث میکند و شامل مباحثی است از قبیل اسناد، قصر، انشا، وصلوفصل، ایجازواطناب، و مساوات.