لغتنامه دهخدا
مکیة. [ م َک ْ کی ی َ ] (ص نسبی ) مکی . منسوب به مکه ٔ معظمه . (ناظم الاطباء). مؤنث مکی . و رجوع به مکی و مکه شود.- سُوَر مکیة ؛ سوره هایی از قرآن مجید است که در مکه نازل شده است . (از ناظم الاطباء).|| (ع اِ) نوعی کشتی که محتمل است برای حمل زی