میایستادگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištâ طاری: veɂašdâ طامه ای: veɂeštâ طرقی: vâšdâ کشه ای: vâštâ نطنزی: vaɂištâ
میایستادگویش خلخالاَسکِستانی: avənderi دِروی: vənder.i شالی: vəndar.i کَجَلی: məndard/â کَرنَقی: və'ndarda/â کَرینی: vəndardey/ya کُلوری: vəndar.i گیلَوانی: vənderi لِردی: vəndarəse/â
میایستادگویش کرمانشاهکلهری: bu:syâd/ bu:syâtâd گورانی: bu:syâd سنجابی: bu:syâd کولیایی: bu:syâd زنگنهای: bu:syâd/ bu:syâtâd جلالوندی: mosyâ زولهای: mosyâ کاکاوندی: mavesyâ هوزمانوندی: mavesyâ
مصطادلغتنامه دهخدامصطاد. [ م ُ ] (ع اِ) شیر بیشه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (ص ) شکارکننده . (ناظم الاطباء).
مشتتلغتنامه دهخدامشتت . [ م ُ ش َت ْ ت َ ] (ع ص ) پریشان و پراکنده و متردد. (غیاث ). پراکنده . متفرق . (از ناظم الاطباء).
مستدلغتنامه دهخدامستد. [ م ُ ت َدد ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استداد. راست شده و استوارگشته . (ناظم الاطباء). بسته شده و مغلق . (اقرب الموارد). || انباشته شده . (ناظم الاطباء). رجوع به استداد شود.
مشتدلغتنامه دهخدامشتد. [ م ُ ت َدد ] (ع ص ) سخت قوی و استوار. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). سخت قوی و توانا و زورآور. (ناظم الاطباء). سخت شده . استوارکرده . قوی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به اشتداد شود.
مشتطلغتنامه دهخدامشتط. [ م ُ ت َطط ] (ع ص ) جورکننده بر کسی در حکم . (آنندراج ). و رجوع به اشتطاط شود.
میایستادمگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištâɂu(n) طاری: veɂašdâyu(n) طامه ای: veɂeštâɂo(n) طرقی: vâšdâyo(n) کشه ای: vâštâyo(n) نطنزی: vaɂištâyo(n)
میایستادیگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištâɂe طاری: veɂašdâye طامه ای: veɂeštâɂe طرقی: vâšdâye کشه ای: vâštâye نطنزی: vaɂištâye
میایستادیمگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištâɂima طاری: veɂašdâyim طامه ای: veɂeštâɂim طرقی: vâšdâyim کشه ای: vâštâyim نطنزی: vaɂištâyim
میایستادیدگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištâɂiya طاری: veɂašdâyid طامه ای: veɂeštâɂid طرقی: vâšdâyid کشه ای: vâštâyid نطنزی: vaɂištâyid
میایستادندگویش اصفهانی تکیه ای: vaɂištânde طاری: veɂašdâyand طامه ای: veɂeštâɂan(d) طرقی: vâšdâyand کشه ای: vâštâyan(d) نطنزی: vaɂištâyan(d)