ناراستگولغتنامه دهخداناراستگو. (نف مرکب ) دروغگو. که راست نمیگوید. کاذب . کذاب . مقابل راستگو به معنی صادق . رجوع به راستگو شود.
ناراستیلغتنامه دهخداناراستی . (حامص مرکب ) مکر. حیله . عدم صداقت و راستی . (ناظم الاطباء). نابکاری . خیانت . نادرستی . دغلی . کژی . تقلب . دغا. دروغ و دروغگوئی : بکژی و ناراستی کم گرای جهان از پی راستی شد بپای . ابوشکور.دو کار است بید
ناراستیفرهنگ فارسی معین(حامص .) 1 - کجی . 2 - ناهمواری . 3 - دروغ . 4 - ناحقی . 5 - خیانت . 6 - نابسامانی ، بی ترتیبی . 7 - دارای غش بودن .
