نامهربانلغتنامه دهخدانامهربان . [ م ِهَْ رْ / م ِ رِ ] (ص مرکب ) بی محبت . جفاکار. (ناظم الاطباء). بی رحم . سنگدل . که مهربان و بامحبت نیست . مقابل مهربان : زلفت به جادوئی ببرد هر کجا دلی است وآنگه به چشم و ابروی نامهربان دهد.
نامهربانفرهنگ فارسی طیفیمقوله: احساسات بین فردی محبت، بیمهر، کملطف، نارفیق، بیالتفات، ترشرو، بیملاطفت، خصمانه، دشمن، غیراجتماعی