ناکاویدهلغتنامه دهخداناکاویده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقابل کاویده . دست نخورده . رجوع به کاویده شود.
ناشخودلغتنامه دهخداناشخود. [ ش َ ] (ن مف مرکب ) بی خارش . بی خراش . بی نقصان . بی ضرر. (ناظم الاطباء). ناخراشیده . شخوده ناشده . سالم . ناشخوده . ناکاویده : مسیحی بشهر اندرون هرکه بودنماندند رخسارگان ناشخود. فردوسی .رجوع به ناشخوده ش