نجاریلغتنامه دهخدانجاری . [ن َج ْ جا ] (حامص ) درودگری . (ناظم الاطباء). نجارت . نجارة. دروگری . درگری . عمل نجار. رجوع به نجار شود.- امثال :کار بوزینه نیست نجاری .
نجاریلغتنامه دهخدانجاری . [ ن َ را ] (ع ص ) شتر تشنه از خوردن تخم گیاه بری . (آنندراج ): ابل نجاری ؛ شتران تشنه . (ناظم الاطباء). نجری ̍. (منتهی الارب ) (المنجد).
نجاریلغتنامه دهخدانجاری . [ ن َج ْ جا ] (اِخ ) نام جمعی از طایفه ٔ معتزله که به عذاب قبر قائل نیستند و قرآن را مخلوق میدانند و رؤیت رب را منکرند. (انساب سمعانی ). رجوع به نجاریة شود.
نجاریلغتنامه دهخدانجاری . [ ن َج ْ جا ] (ص نسبی ) منسوب است به نجار که بطنی است از خزرج . (انساب سمعانی ). || منسوب است به بنوالنجار که محله ای است در کوفه . (انساب سمعانی ).
نقّارهnaker, nacara, naqqarahواژه‌های مصوب فرهنگستانسازی کهن و شرقی از خانوادۀ پوست‌صداها، معمولاً به‌صورت جفت، با کوک‌های متفاوت
نزاریلغتنامه دهخدانزاری . [ ن ِ ] (حامص ) لاغری . باریکی . نحیفی . (ناظم الاطباء). نحافت . ضمور. لاغری سخت . هزال . نحول . عجف . (یادداشت مؤلف ) : زین سان که منم بدین نزاری مستغنیم از طعام خواری .نظامی .
نظارگیلغتنامه دهخدانظارگی . [ ن َ رَ / رِ ] (ص نسبی ) بیننده .تماشاچی . تماشاگر. نَظّارَگی . نظارِگی : هم پیکر سلامت و هم نقش عافیت از دیده ٔ نظارگیان در نقاب شد. خاقانی .در دیده ٔ نظارگیان جمال تست
نظارگیلغتنامه دهخدانظارگی . [ ن َظ ْظا رَ / رِ ] (حامص ) بینندگی . مشاهده . (ناظم الاطباء). دیدن . (از برهان قاطع). نظر کردن . (از آنندراج ). || (ص نسبی ) نظرکننده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). رجوع به شواهد ذیل معنی بعدی شود. || تماشاچی . تماشاگر <span clas
نجاریهلغتنامه دهخدانجاریه . [ ن َج ْ جا ری ی َ ] (اِخ ) یکی از شش فرقه ٔ مجبره . (بیان الادیان ). نام فرقه ای بزرگ از فرق اسلامیه است . اینان اصحاب محمدبن حسین نجارند و در خلق افعال با اهل سنت موافقند و گویند استطاعت با فعل توأم است و بنده فعلش کسبی است ، در صفات وجودیه و همچنین حدوث کلام اﷲ و
خرده نجاریلغتنامه دهخداخرده نجاری . [ خ ُ دَ / دِ ن َج ْ جا ] (اِ مرکب ) آنچه از چوب پس از رندیدن باقی ماند. رندش . پوشال . آشغال چوب .
نجاری سمرقندیلغتنامه دهخدانجاری سمرقندی .[ ن َج ْ جا ی ِ س َ م َ ق َ ] (اِخ ) اسعد، ملقب به سعدالدین و متخلص به نجاری . از شاعران نیمه ٔ اول قرن ششم هجری است و به روایت عوفی «اکثر نظم او رباعیات است و در آن شیوه شهرتی دارد». نظامی عروضی در چهارمقاله نام او را نجار ساغرجی نوشته و گوید که از شعرای دربار
عماره ٔ نجاریلغتنامه دهخداعماره ٔ نجاری . [ ع ُ رَ ی ِ ن َج ْ جا ] (اِخ ) ابن مخلدبن حرث انصاری نجاری . صحابی بود و «موسی بن عقبة» وی را ازشهدای غزوه ٔ احد دانسته است ، اما «ابن اسحاق » عامربن مخلد را جزء کسانی که در غزوه ٔ احد شهید گشته یاد میکند و میگوید که وی در غزوه ٔ بدر نیز شرکت داشت . وبنظر میر
عماره ٔ نجاریلغتنامه دهخداعماره ٔ نجاری . [ ع ُ رَ ی ِ ن َج ْ جا ] (اِخ ) ابن حزم بن زیدبن لوذان بن عمروبن عبدعوف بن غنم بن مالک بن نجار نجاری انصاری . وی صحابی بود و در غزوه ٔ عقبة و غزوه ٔ بدر شرکت داشت . و در روز فتح مکه رایت بنی النجار را حمل میکرد. او در سال 13 ه
نجاری سمرقندیلغتنامه دهخدانجاری سمرقندی .[ ن َج ْ جا ی ِ س َ م َ ق َ ] (اِخ ) اسعد، ملقب به سعدالدین و متخلص به نجاری . از شاعران نیمه ٔ اول قرن ششم هجری است و به روایت عوفی «اکثر نظم او رباعیات است و در آن شیوه شهرتی دارد». نظامی عروضی در چهارمقاله نام او را نجار ساغرجی نوشته و گوید که از شعرای دربار
نجاریهلغتنامه دهخدانجاریه . [ ن َج ْ جا ری ی َ ] (اِخ ) یکی از شش فرقه ٔ مجبره . (بیان الادیان ). نام فرقه ای بزرگ از فرق اسلامیه است . اینان اصحاب محمدبن حسین نجارند و در خلق افعال با اهل سنت موافقند و گویند استطاعت با فعل توأم است و بنده فعلش کسبی است ، در صفات وجودیه و همچنین حدوث کلام اﷲ و
خرده نجاریلغتنامه دهخداخرده نجاری . [ خ ُ دَ / دِ ن َج ْ جا ] (اِ مرکب ) آنچه از چوب پس از رندیدن باقی ماند. رندش . پوشال . آشغال چوب .
زنجاریلغتنامه دهخدازنجاری . [ زَ ] (ص نسبی ) منسوب به زنجار. زنگاری . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : و باشد که صفرای کراتی یا گونه ٔ دیگر از صفراء بسوزد و به طبع و رنگ زنگار شود و طبیبان آن را زنجاری گویند و بدترین نوعهای صفرا این باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ) (یادداشت بخط مر
وجهی سنجاریلغتنامه دهخداوجهی سنجاری . [ وَ ؟ ] (اِخ ) شاعری است که اشعاری درویشانه دارد. او راست :مرا چنانکه منم جمله خلق دانستندترا چنانکه تویی هیچکس نمیداند.(مجمع الخواص 241).
ناهنجاریلغتنامه دهخداناهنجاری . [ هََ ] (حامص مرکب ) کجروی . (آنندراج ). بدکرداری . انحراف از راستی . || بی راهی . بی قاعدگی . || بی مناسبتی . بی تناسبی . || کج تابی . درشتی . خشونت . گستاخی . خودرائی . سرکشی . نافرمانی . (از ناظم الاطباء).
اسپنجاریلغتنامه دهخدااسپنجاری . [ اِ پ َ ] (اِخ ) یکی از قراء سابق رادکان از نواحی شادکوه و ساور مازندران . (سفرنامه ٔ مازندران و استراباد رابینو ص 126 بخش انگلیسی ).
