نخسةلغتنامه دهخدانخسة. [ ن ِ س َ ] (ع اِ) ابن نخسة؛ پسر زنا. (ازمنتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
نخشهلغتنامه دهخدانخشه . [ ن َ ش َ / ش ِ ] (اِ) حجت . برهان . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). دلیل و استدلال . (ناظم الاطباء). برساخته ٔ دساتیر است .
نخیسةلغتنامه دهخدانخیسة. [ ن َ س َ ] (ع اِ) شیر گوسپند و بز یا شیر بز و شتر به هم آمیخته و همچنین شیر شیرین و ترش . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد).
نخاسیلغتنامه دهخدانخاسی . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) نَخّاس . برده فروش . فروشنده ٔ غلام و کنیز : زآنکه پیراهن به دستش عاریه ست چون به دست آن نخاسی جاریه ست جاریه پیش نخاسی سرسری است در کف او ازبرای مشتری است .<p class=
نخاسیلغتنامه دهخدانخاسی . [ ن َخ ْ خا ] (حامص ) برده فروشی . بنده فروشی . || ستورفروشی . عمل نخاس . رجوع به نخاس شود.
نزغةلغتنامه دهخدانزغة. [ن َ غ َ ] (ع اِ) یکی نزغ . (از اقرب الموارد). رجوع به نزغ شود. || نخسة. || طعنة. (از معجم متن اللغة). ج ، نَزَغات . رجوع به نزغ شود.