نورانیلغتنامه دهخدانورانی . [ نی ی / نی ] (از ع ، ص نسبی ) منسوب به نور. روشن .(از غیاث اللغات ) (ناظم الاطباء). دارای نور. منور. (ناظم الاطباء). بانور. (یادداشت مؤلف ) : نور رایش تیره شب را روز نورانی کنددود خشمش روز روشن را شب
نورانگیزفرهنگ نامها(تلفظ: nur angiz) (عربی ـ فارسی) (نور + انگیز = جزء پسین به معنی انگیزنده) نورانگیزنده ؛ (به مجاز) زیبا و تابان.
نورانگیزفرهنگ نامها(تلفظ: nur angiz) (عربی ـ فارسی) (نور + انگیز = جزء پسین به معنی انگیزنده) نورانگیزنده ؛ (به مجاز) زیبا و تابان.