وضولغتنامه دهخداوضو. [ وُ ] (از ع ، اِ) وضوء. دست نماز. شستن صورت و دستها و مسح کردن بر سر و پاها با آدابی که در شرع اسلام مقرر است : این وضو از سنگ و رو محکمتر است این وضو نَبْوَد سد اسکندر است . (نان و حلوا، منسوب به شیخ بهایی ).<br
وضوفرهنگ فارسی عمیدشستن صورت و دستها و مسح کشیدن بر سروپاها (در نزد شیعه و شستن پاها در نزد اهل سنت) پیش از نماز؛ دستنماز.
گودولغتنامه دهخداگودو. [ گ ُ دُ] (اِخ ) آنتوان (1605 - 1672 م .). اسقف گراس و سپس اسقف وانس و شاعر فرانسوی که در درو متولد شد.
ویدیوفرهنگ فارسی معین( یُ) [ انگ . ] (اِ.) دستگاه ضبط مغناطیسی تصویر و صدا و پخش و نمایش آن از طریق تلویزیون .