رطمةلغتنامه دهخدارطمة. [ رُ م َ ] (ع اِ) کار مشکل و مشتبه که جهت آن معلوم نشود. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).
یرتمهلغتنامه دهخدایرتمه . [ ی ُ م َ / م ِ ] (ترکی ، اِ) یرتما. نوعی از رفتار اسب . (یادداشت مؤلف ). و آن میان قدم و تاخت است با حرکت یک نواخت و بی جهش دستهای کشیده ٔ اسب .
پرطمعلغتنامه دهخداپرطمع. [ پ ُ طَ م َ ](ص مرکب ) که چشمداشت بسیار دارد. طماع : قناعت سرافرازد ای مرد هوش سر پرطمع برنیاید ز دوش . سعدی .چه خوش گفت خرمهره ای در گلی چو برداشتش پرطمع جاهلی .سعدی .
رثمةلغتنامه دهخدارثمة. [ رُ م َ ] (ع اِ) بتمام معانی رَثَم . (از منتهی الارب ). سپیدی سر بینی اسب و سپیدی بینی اسب و سپیدی که تا لب پائین آن رفته باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به رَثَم شود.