چهاربافلغتنامه دهخداچهارباف . [ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) مخفف چهاربافت . که بافت چهار دارد. (پارچه ). || نوعی از ابریشم اعلا. (ناظم الاطباء).
هربولغتنامه دهخداهربو. [ هََ ] (اِ) گیاهی است شبیه به ضیمران . (یادداشت به خط مؤلف ) : اگر چه هربو چون ضیمران بود در شکل کجا توان شبه ضیمران به هربو کرد.اثیرالدین اخسیکتی .
اربولغتنامه دهخدااربو. [اَ بو / اَ ب َ / ب ُ ] (اِ) تصحیفی و لحنی از امرود (در رامسر و شهسوار و لاهیجان ). میوه ایست که آنرا امرود گویند. (برهان قاطع). کمثری . و رجوع به اربودار وامرود شود. || اَربه . خرما هندوی وحشی .