لغتنامه دهخدا
چهارشهره . [ چ َ ش َ رِ ](اِخ ) مرکب از چهار شهر. یا شهری مرکب از چهار قسمت مجزی و مشخص چنانکه سترابون انطاکیه یا آن تیوخی یا را چنین نامیده است و کلمه ٔ انطاکیه از نام پدر سلکوس که آن تیوخوس نامیده می شدگرفته شده است . این شهر را در کنار رود اُرن تس قدیم بنا کرده بودند و سکن