چوبین

مترادف

۱. چوبی، چوبینک، چوبینه
۲. سربندسرخ، دستمال سرخ
۳. کاروانک (پرنده)

جست‌وجوی دقیق

چوبین

لغت‌نامه دهخدا

چوبین . (اِخ ) بعضی گویند چوبین شهری بوده از ابنیه کیانی و برخی نسبت بنای ببهرام چوبینه میدهند. بهرحال گویند چوبین در زمان صفویه خراب شد و پس از خرابی قلعه ای در آن بساختند. (مرآت البلدان ج 4 صص 276 - <span c

چوبین

لغت‌نامه دهخدا

چوبین . (ص نسبی ) هر چیز که از چوب سازند. (آنندراج ) (انجمن آرا). هر چیز که از چوب ساخته شده باشد. (فرهنگ نظام ). منسوب بچوب . (ناظم الاطباء). از چوب . (یادداشت مؤلف ). ساخته از چوب . چوبی . افزار چوبین . که از چوب ساخته شده باشد. (از فرهنگ فارسی ). و کمان وی (کیومرث ) بدان

چوبین

لغت‌نامه دهخدا

چوبین . (اِخ ) از تهران که بمشهد مقدس میروند در میانه ٔ داورزن و مهر یکی از قرای واقع در طرف راست راه چوبین است . (مرآت البلدان ج 4 ص 278). دهی است از دهستان کاه بخش داورزن شهرستان سبزوار در <span class="hl"

چوبین

لغت‌نامه دهخدا

چوبین . (اِخ ) بهرام یا وهرام لقب بهرام ششم سردار هرمزچهارم پادشاه ساسانیست که از مردم ری و پسر وهرام گشنسب و از دودمان بزرگ مهران بود. فرماندهی توانا بود و محبوب لشکریان و پر از کبر و ادعا و از این جهت شباهتی به بزرگان عهد ملوک الطوایفی قدیم داشت . پس ازآنکه بر طوایف مهاجم س

چوبین

دیکشنری فارسی به انگلیسی

wooden, woody

جست‌وجوی هم‌آوا

ژوبین

لغت‌نامه دهخدا

ژوبین . (اِ) زوبین . ژوپین . رجوع به هر دو کلمه شود.

گوبین

لغت‌نامه دهخدا

گوبین . (اِخ ) دهی است از دهستان گوغر بخش بافت شهرستان سیرجان که در 30000 گزی شمال باختری بافت و 4000 گزی جنوب خاوری گوغر واقع شده است . موقعآن کوهستانی و هوای آن سرد و سکنه ٔ آن 19

ژوبین

فرهنگ نام‌ها

(تلفظ: žobin) ژوپین ، زوبین ، نیزه‌ی کوچک که در جنگهای قدیم به سوی دشمن پرتاب می‌کردند ؛ (در اعلام) نام پسر پیران . ← زوبین .

چقا چوبین

لغت‌نامه دهخدا

چقا چوبین . [ چ َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد که در 6 هزارگزی شمال باختر گهواره واقع است و 50 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5).

چوبین در

لغت‌نامه دهخدا

چوبین در. [ دَ ] (اِخ ) چوئین در. دهی است جزء دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان قزوین . در 7 هزارگزی قزوین کنار راه آهن در جلگه قرار گرفته . معتدل است و 1201 تن سکنه دارد. از قنات آبیاری میشود. از محصولاتش غلات ،

جست‌وجوی مشابه

چوبینک

لغت‌نامه دهخدا

چوبینک . [ ن َ ] (اِ مرکب ) روپاکی سرخ رنگ که بر سر بندند. (جهانگیری ) (برهان ) (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ):آن شاه دروغین بین با اسبک و بازینک شنگینک و منگینک سر بسته بچوبینک . مولوی .|| کاروانک . پرنده ای است شبیه بمرغ خانگی . (بر

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه . [ ن َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان دینور بخش صحنه ٔ شهرستان کرمانشاه . در 36 هزارگزی شمال باختری صحنه و 12 هزارگزی باختری راه شوسه ٔ کرمانشاه به سقز واقع شده است . دشت و سردسیر است . <span class="hl" d

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه . [ ن َ ] (اِخ ) لقب بهرام سردار هرمز ساسانی است . او را چوبین و شوبین نیز گویند : چو چوب دولت ما شد برآورمه چوبینه چوبین شد به خاور. نظامی .رجوع به چوبین و شوبین شود.

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه . [ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ) از چوب . منسوب به چوب . هر چیز که از چوب سازند. مجموع آلات که از چوب کنند.- چوبینه آلات ؛ آنچه از چوب کنند، چون : میز و صندلی و غیره . (یادداشت مؤلف ). || نوعی از ظروف که در مازندران از چوب های مخصوص سازن

چوبینه

فرهنگ فارسی عمید

١. وسایل و اسبابی که از چوب ساخته شود. ٢. (اسم) (زیست‌شناسی) [قدیمی] = کاروانک

جست‌وجوی متن

چوپین

لغت‌نامه دهخدا

چوپین . (اِخ ) تلفظی از چوبین لقب بهرام چوبینه است . رجوع به چوبین (بهرام ) شود.

چویی

گویش مازنی

چوبین – منسوب به چوب

غرده

فرهنگ فارسی معین

(غَ دِ) (اِ.) گردونة چوبین .

کابیله

فرهنگ فارسی معین

(لِ) (اِ.) هاون ، هاون چوبین .

تفت

فرهنگ فارسی معین

(تَ) (اِ.) سبد چوبین که در آن میوه جا دهند.

جست‌وجوی هم‌آغاز

چوبین در

لغت‌نامه دهخدا

چوبینک

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

چوبینه

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

چقا چوبین

لغت‌نامه دهخدا

پای چوبین

لغت‌نامه دهخدا

پای چوبین . [ ی ِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) پای که از چوب کنند لنگان را : پای استدلالیان چوبین بودپای چوبین سخت بی تمکین بود. مولوی .چوبی که بازیگران بر پای خود بندند و بلند شوند وبه آن براه بروند. (تتمه ٔ برهان قاط

اسپ چوبین

لغت‌نامه دهخدا

اسپ چوبین . [ اَ پ ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسبی که از چوب کنند. || نی که اطفال و بازیگران بر آن سوار شوند . || کنایه از کشتی : بدریا میشدم هر سو شتابان سوار اسپ چوبین همچو طفلان . سلیم . || کنایه از تابوت <span

کاسه ٔ چوبین

لغت‌نامه دهخدا

کاسه ٔ چوبین . [ س َ / س ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جفنه .

بهرام چوبین

لغت‌نامه دهخدا

بهرام چوبین . [ ب َ م ِ ] (اِخ ) رجوع به چوبینه و بهرام چوبینه و بهرام شود.

درپیوند

بیشتر بدانید

چوبین

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ نام‌ها

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

گویش مازنی

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا