ترجمه مقاله

چو افتادن

شایع شدن، دهن به دهن گشتن

چو

فرهنگ فارسی عمید

۱. از آنجا که؛ وقتی‌که: ◻︎ بخت و دولت چو پیشکار توانَد / نصرت و فتح پیشیار تو باد (رودکی۱: ۷۴).۲. چنان‌که؛ همان‌گونه که: ◻︎ بسوزم بر او تیره‌جان پدرش / چو کاووس را سوخت او بر پسرش (فردوسی: ۴/۲۰۶).۳. (حرف اضافه) مانندِ؛ مثلِ: ◻︎ پارسایی چو تو پاکیزه‌دل پاک‌نهاد / بهتر آن است که با مردم بد

چل وچو

لغت‌نامه دهخدا

چل وچو. [ چ ِل ُ چ َ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) در تداول عامه ٔ تهرانیان ، به معنی خبرهای دروغ و شایعات بی اساس است . مرادف هو و چو. اراجیف . خبرهای شایع و دروغ . شایعات دروغین . خبرهای بی اصل . اخبار دروغ که بپراکنند. و رجوع به چل وچو افتادن و چل وچو انداختن و چل وچوانداز شود.

چلنچو

لغت‌نامه دهخدا

چلنچو. [ چ َ ل َ ] (ص ) کسی را گویند که لباس و رخوت خود را زود چرکن و ملوث گرداند. (برهان ). کسی که چرکن و ملوث باشد و جامه ٔ خودرا کثیف نگاه دارد. (انجمن آرا) (آنندراج ). چرکین و آنکه خود را چرکین نگه دارد. (ناظم الاطباء). کسی یا چیزی که چرکین و ناپاک باشد. || کسی که عقلش نا

ترجمه مقاله