لغتنامه دهخدا
احویشا. [ ] (اِخ )دیری است عظیم باسعرت ، مدینه ای از ولایت دیاربکر. و در آن راهبان بسیارند و در حوالی آن بساتین فراوانست و در نهایت عمارت است و جنب آن نهریست مشهور بنهرالروم و ابوبکر محمدبن طناب اللبادی بدان اشاره کند:و فتیان کهمل من اناس خفاف فی الغدو و فی الرواح <br