کوفته بریانلغتنامه دهخداکوفته بریان . [ ت َ / ت ِ ب ِ ] (اِ مرکب ) نوعی از طعام باشد و آن چنان است که گوشت را بکوبند و بعد از آن با مصالح در روغن بریان کنند و بر روی خشکه بنهند و بخورند. (برهان ) (آنندراج ). یک نوع طعامی که از گوشت کوبیده و مصالح ترتیب دهند و در روغ
کوفتهلغتنامه دهخداکوفته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) کوبیده .خردکرده . (فرهنگ فارسی معین ). کوبیده . خردشده . آس شده . مدقوق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون که یکی تاج و بساک ملوک باز یکی کوفته ٔ آسیاست . کس
کوفتهفرهنگ فارسی عمید۱. کوبیده.۲. خسته.۳. آسیبرسیده.۴. (اسم) نوعی خوراک که با برنج، نخود، سبزی، و گوشت کوبیده تهیه میشود: ◻︎ «کوفته» بر سفرۀ من گو مباش / کوفته را نان تهی «کوفته»ست (سعدی: ۱۰۳).
کوفتهفرهنگ فارسی معین(تَ یا تِ) (ص مف .) 1 - کوبیده ، ساییده ، خسته و فرسوده . 2 - (اِ.) یک قسم طعام که با برنج و لپه و گوشت کوبیده درست می کنند.
کبابلغتنامه دهخداکباب . [ ک َ ] (ع اِ) گوشت کوفته ٔ بریان ساخته . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). طبابه . (منتهی الارب ). طباهج . (اقرب الموارد).
توقف کردنلغتنامه دهخداتوقف کردن . [ ت َ وَق ْ ق ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) توقف نمودن . ایستادن و ایست کردن و فنودن و تردید کردن . (ناظم الاطباء). درنگ کردن . صبر و تحمل کردن . تأخیر و درنگی کردن : من به خلیفتی این کار را پیش گرفتم که اگر توقف کردمی ... بودی که نپرداختندی . (تا
بریانلغتنامه دهخدابریان . [ ب ِرْ ] (نف ، اِ) صفت بیان حالت از مصدر بریشتن و برشتن . در حال برشتگی . برشته . (آنندراج ). کباب شده و پخته شده . (ناظم الاطباء). پخته بر آتش . حَنیذ.شِواء. شَوی ّ. مُحاش . مَشوی ّ. مَشویّة : ز دردش همه ساله گریان بدندچو بر آتش تیز ب
دعوتلغتنامه دهخدادعوت . [ دَع ْ وَ ] (ع مص ، اِمص ) دعوة. خواندن . خواهش و طلب . (ناظم الاطباء). || خواندن کسی را برای دادن طعام و غیره . (غیاث ) (از آنندراج ). خواهش ِ آمدن کردن از کسی جهت طعام و جز آن و درخواست و خواهانی جهت ضیافت و مهمانی . (ناظم الاطباء). به ضیافت یا برای کاری خواستن . به
پرستارلغتنامه دهخداپرستار. [ پ َ رَ ] (نف ، اِ) صفت فاعلی از پرستیدن . بنده . عبد. برده . چاکر. خادم . غلام . نوکر. خدمتکار. (برهان ). مطلق خدمتکار. (غیاث اللغات ). قین . وصیف : بدو گفت بیژن که ای بدنژادکه چون تو پرستار کس رامبادچرا کشتی آن دادگر شاه راخد
کوفتهلغتنامه دهخداکوفته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) کوبیده .خردکرده . (فرهنگ فارسی معین ). کوبیده . خردشده . آس شده . مدقوق . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون که یکی تاج و بساک ملوک باز یکی کوفته ٔ آسیاست . کس
کوفتهفرهنگ فارسی عمید۱. کوبیده.۲. خسته.۳. آسیبرسیده.۴. (اسم) نوعی خوراک که با برنج، نخود، سبزی، و گوشت کوبیده تهیه میشود: ◻︎ «کوفته» بر سفرۀ من گو مباش / کوفته را نان تهی «کوفته»ست (سعدی: ۱۰۳).
کوفتهفرهنگ فارسی معین(تَ یا تِ) (ص مف .) 1 - کوبیده ، ساییده ، خسته و فرسوده . 2 - (اِ.) یک قسم طعام که با برنج و لپه و گوشت کوبیده درست می کنند.
خرمن کوفتهلغتنامه دهخداخرمن کوفته . [ خ ِ یا خ َ م َ ن ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرمنی که آنرا کوبیده اند. خرمنی که آماده برای جدا کردن دانه های آن از سایر قسمتهای آن است . عَرْمة. قِصِری .
خرمن ناکوفتهلغتنامه دهخداخرمن ناکوفته . [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ ت َ/ ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرمنی که هنوز خرد نکرده اند. خرمنی که هنوز نکوبیده اند. کُدْس . (دهار).
شکوفتهلغتنامه دهخداشکوفته . [ ش ِ / ش ُ ت َ / ت ِ ] (ن مف ) واشده .(ناظم الاطباء). شکفته . دمیده . رجوع به شکفته شود.
شل و کوفتهلغتنامه دهخداشل و کوفته . [ ش ُ ل ُ ت َ / ت ِ ] (ص مرکب ، از اتباع ) مطبوخی نه با اجزائی تمام ونه با دقتی در حد پختن آن . پلویی بد پخته که آب بسیار دارد. (یادداشت مؤلف ). رجوع به شل و شفته شود.
سرکوفتهلغتنامه دهخداسرکوفته . [ س َ ت َ / ت ِ] (ن مف مرکب ) که سر او را کوفته باشند : چون مار ز سوراخ برون آید و بی شک سرکوفته شد مار که بر رهگذر آمد. مجیر بیلقانی .سرکوفته مارم نتوانم که نپیچم .