راگوتنلغتنامه دهخداراگوتن . [ گ ُ ت ِ ] (فرانسوی ، اِ) مرد کوچک اندام و بدریخت که قیافه ٔ خنده آور داشته باشد. این کلمه مأخوذ است از راگوتن که نام یک تن رومی مضحک بوده است .
پروتوژنلغتنامه دهخداپروتوژن . [ پْرُ / پ ِ رُ ت ُ ژِ ] (اِخ ) نقاش و حجار یونان قدیم . مولد وی به کاریه در حدود 360 ق .م . و وفات در حدود 300 ق .م . او مدتی گمنام و تنگدست در رودس میزیست پس از آ
اسید پروتونیprotonic acidواژههای مصوب فرهنگستاناسیدی که در محلول آبی، یونهای هیدروژن تولید میکند متـ . اسید برونشتد Brönsted acid