لغتنامه دهخدا
دروغگوئی . [ دُ ] (حامص مرکب ) دروغگویی . حالت و کیفیت دروغگو. عمل دروغگو.کذب . مکالمه ٔ دروغ . تکلم به دروغ . (ناظم الاطباء). کذبه . (دهار). کذابی . نملة. (منتهی الارب ) : مجنون که در آن دروغگوئی دید آینه ای بدان دوروئی . <p class="author"