گوشابهلغتنامه دهخداگوشابه .[ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) شوربا. (آنندراج ) (شعوری ج 2 ص 327). گوشاب . (ناظم الاطباء). رجوع به گوشتاب شود.
وصابیلغتنامه دهخداوصابی . [ وَ با ] (ع ص ، اِ) ج ِ وَصِب . به معنی بیماران و رنجوران . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).