گوهرزبانیلغتنامه دهخداگوهرزبانی . [ گ َ / گُو هََ زَ ] (حامص مرکب ) عمل گوهرزبان . سخن گویی به فصاحت و بلاغت . تیززبانی . گشاده زبانی . سخن گفتن به گشادگی : مه روی پوشیده در زیر میغبه گوهرزبانی درآمد چو تیغ.نظا